BİRAZ VEFA...

"İnsana sadakat yakışır görse de ikrah

Doğruların yardımcısıdır hazreti Allah

Bunu atalarımız yüzyıllar önce söylemiş

Vefa duygusu insana has bir duygu olduğu gibi hayvanlarda da bu duygu var

Aslan dan köpeğe..

Kedi den at'a eşeğe kadar

Gel gelelim ki insanoğlunda bir de vefasızlık..

Samimiyetsizlik..

Çıkarcılık..

Bencillik duyguları da vardır

Bu duygular siyaset dünyasında pek önemsenmez

Önce ben...

Sonra ben..

Yine ben...

"Hep ben olmalıyım" der nefis

Sonra, azıcık koltuktan..

Makamdan..

Rütbeden..

Yada istediği yerden veya bulunduğu seviyeden alınıp onun yerine bir başkası ile yola devam edilmek istenince birden herşey değişir

Önce kırgınlık başlar

Sonra dargınlık..

Sonra iletişimsizlik..

Sonra görmezden gelme..

Sonra hesaba almama..

Sonra takmama..

Sonra ciddiye almama..

Sonra usul den laf atmalar..

Sonra hakarete varan sataşmalar..

Sonra hakaretler..

Sonra karşı çıkmalar..

Sonra karşısına çıkmalar..

Sonra atıp tutmalar..

Sonra rakip olmalar

Vefasızlık alır başını gider...

Boyu aşar

O asil duygu bedenden kaçar

Barınamaz artık o yürekte

Çünkü kendisi getirildiği makamdan, koltuktan bulunduğu yerden alınmış..

Ya seçilmemiş..

Ya seçilecek yere konmamış..

Ya dinlendirilmiş..

Ya görevden alınmış..

Ya daha aktif birileri tercih edilmiş..

Ya da "seninle buraya kadar" denmiş

Vay efendim " bu bana nasıl yapılır

Hezeyan..

Galeyan..

Celallenme..

Asabiyet..

Köpürme ve derken dün karşıt olduklarıyla..

Veya muhalif gördükleriyle bugün bir olma..

Birlikte olma..

Dün laf söyletmeyip arkasında durduğu kişiyi bugün yerden yere vurma..

Neymiş efendim 

"Neden benden vazgeçildi

"Bulunmaz Bursa kumaşı" sanki mübarek

Biraz vefa..

Biraz samimiyet..

Hiç kimse yeri doldurulamayacak değildir

"İnsana sadaket yakışır görse de ikra

Doğruların yardımcısıdır hazreti Allah

Vefa, vefa, vefa

İnsana yakışan en güzel duygu...