Edep yahu!

Bursa da İslâm velilerinden Üftade hazretlerinin türbesi var.

Türbenin giriş kapısı üzerinde "Edeb ya hu" yazar.

Edeb.

Yaratanın insanın içine yerleştirdiği en önemli haslet.

Her zaman...

Her yerde...

Her halükarda bizi hizaya çeken içimizdeki bir ses.

Vicdan değildir bu.

O başka bir olgu.

Yaşamımızın her anında bizimle olan duygu.

Evimizde edeb...

Eşinize karşı edeb...

Çocuklarımıza karşı edeb...

Büyüklere edeb...

Küçüklere edeb...

Erkek çocuklara edeb...

Kız çocuklara edeb...

Büyük babaya karşı edeb...

Ağababaya karşı edeb...

Babanneye karşı edeb...

Anneanneye karşı edeb...

Komşulara karşı edeb...

Apartman komşularımıza karşı edeb...

Evde, okulda iş yerinde otururken kalkarken edeb...

Konuşurken edeb...

Ses tonumuz da edeb...

Kelimeleriniz de edeb...

Miniklerimiz de edeb...

Yazarken edeb...

Okurken edeb...

Yürürken edeb...

Adımlarımızda edeb...

Okul da edeb...

Öğretmenlere karşı edeb...

İş yerinde edeb...

İş arkadaşlarına karşı edeb...

Marketlerde edeb...

Alışveriş yaparken edeb...

Mezarlıkta edeb...

Camide edeb...

Cemaate karşı edeb...

Her yerde edepli olmak zorundayız.

Edepsiz olmak kolay.

Edepli olmak zor.

Zoru başarmak en büyük yiğitlik...

En büyük güzellik

Herkes edepli olamaz.

Edeb insanın içindedir.

Edepli yaşamak zorundayız.

Edeb vücut azalarımıza sirayet etmeli.

Bedenimiz edeb üzerine yaratılmış.

Vücudumuzu kafamıza göre kullanmamalıyız.

Ortaya saçmamalıyız.

Bakışların bir edebi olmalı.

Dilin bir edebi olmalı...

Ağızın bir edebi olmalı...

Edepsiz beden küçümsenir...

Aşağılanır...

Hor görülür.

Beden nasıl bir edeb üzerine yaratılmış ise o bedeni de edeb kurallarına göre örtmeli...

Giydirmeli...

Kapatmalı...

Uluorta yere ortaya saçmamalı.

Beden kişinin ziyneti olduğuna göre ziynet te çok değerli olduğuna göre bedenin ziyneti ortaya saçılmamalı.

Üftade hazretlerinin makamına girerken nasıl bir edeb usülünce örtünüyor, giriyor, dua edip edebince arkamızı dönüp gitmiyor...

Saygıyla yüzümüz dönük makamdan ayrılıyorsak o edebimizi hayatımızın her anına uygularsak ne çok mutlu oluruz kimbilir.

Ne olursa olsun ille edeb...

Önce edeb sonra edeb.

Daima edeb.