Sahi, niye astınız?

Takılı kaldım yıllar öncesine.

Demokrasiyi kurtarmak adına yapıldığı iddia edilen bir idam yılları yaşadı bu millet.

“Demokrasi” denmiş, sandıklar kurulmuş, seçimler yapılmış ve derken demokrasi kuralları ile kurulmuş, yasalar ile faaliyetlerine izin verilmiş, üyelerini millet seçmiş, seçim yapılmış ve bir siyasi parti olan Demokrat Parti iktidara gelmiş.

İhtilal ile mi iktidar olmuş?

Hayır.

Baskılar ile mi seçimi kazanmış?

Hayır.

Zorla mı hükümet olmuşlar?

Hayır.

Peki, nasıl iktidar olmuşlar?

Devlet seçim kararı almış, sandık kurulmuş, seçmen listeleri asılmış.

TBMM de görev yapacak olana milletvekilleri belirlenmiş.

Seçim yapılmış, sandıklar açılmış, oylar sayılmış ve Demokrat Parti lideri Adnan Menderes ve ekibi seçimi kazanmış Cumhurbaşkanı Celal Bayar da hükümet kurma görevini Menderes’e vermiş.

Yasal olmayan ne var burada?

Hiçbir şey.

1950 -54-57-1960 yılları arasında on yılda üç kez yapılan seçimleri gene Adnan Menderes ve partisi kazanmış.

Yasal olmayan hiçbir şey yok.

Her şey yasalara uygun olarak yapılmış ve Menderes halkın oyu ile tekrar tekrar seçilmiş.

“Olmaz” demiş birileri.

“Bunlar çok fazla oldular, önlerini kesmek lazım”

Başlamışlar yalan haberleri yaymaya.

O yalan bu yalan şu yalan derken halkın seçimi ve demokrasi ile seçilen hükümet askerler tarafından alaşağı edilmiş.

İhtilal yapılmış, asker yönetime el koymuş.

Demokrat Parti başkanı ve ülkenin seçilmiş Başbakanı ve Cumhurbaşkanı tutuklanmış.

Milletvekilleri hapse atılmış.

Aylarca yargılanmışlar.

Saçma sapan suçlamalar, yalanlar, iftiralar ile sözde adalet ile yargı yapılıyormuş havası verilerek mahkemeler yapılmış.

O yargılamalar sonun da Cumhurbaşkanı, Başbakan ve iki bakanı suçlu bulunmuş!

İdam etmişler bundan tam atmış iki yıl önce.

Yazık.

Demokrasiyi kendi kurallarına göre benimseyenler, gerçek demokrasinin varlığını içlerine sindiremeyenler bir bahane ve iftiralar yumağı ile isterlerse bir ülkenin halkının oylarıyla seçilmiş başbakanını asabiliyorlarsa orada demokrasi, insan hakları ve özgürlük yok demektir.

Aynı oyunu bu günde sergilemek isteyenler var mıdır acaba?

 Sizce yok mudur?