Sokak köpeği

Köpek beslemek bir zevk.

Kedi beslemek de öyle.
Zevkler ve renkler mukayese edilmez.
Edilmez ama...
Bu kadar geçim zorluğu...
Pahalılık...
Fahiş fiyat artışları varken hayvan beslemek!
Olsun, zevk meselesi dedik ya.
Hobiler tavan yapıyor.
Kimi insanlar köpek besliyorlar evlerinde.
Değişik cins köpekler.
Tüylüsü tüysüzü, küçüğü büyüğü.
Zevk meselesi.
Köpeğin bakımı zor.
Köpeğe genellikle Anadolu’da "it" derler.
Anadolu geleneğidir bu.
Hatta bir deyimimiz bile var.
Hakaret içerikli de olsa sık sık istem dışı kullanırız.
"İt oğlu it"
"İt gibi hırlama" deyiminde olduğu gibi.
Köpek bakımı pahalı bir olay.
Herkes köpek besleyemez.
Her ne kadar İslam dini ev içinde köpek beslemeyi yasaklamışsa da yine de besliyor kimi insanlar.
Köpeğin maması var.
Köpeğin elbisesi var.
Kuaförü var.
Doktoru ya da veterineri var.
Ayakkabısı var.
Elbisesi var.
Yemek kabı var.
Tüy ve tırnak bakımı var.
Bazılarının tuvaletleri varmış evin balkon kısmında.
Yatağı yorganı var.
Yazlık kışlık üstü başı var.
Tasması kalite kalite...
Var oğlu var.
Ev köpekleri şanslı.
Bir de sokak köpekleri var.
Zavallılar.
İtilir kakılırlar.
Kovulurlar her yerden.
Kışın üşürler, yazın yanarlar, dilleri bir karış dışarıda.
Ev köpekleri lüks içinde.
Gel keyfim gel.
Her köpek evde beslenenler kadar şanslı değil.
Sokağa çıkarıldığında ev köpeği herhalde diğer köpekleri gördüğünde şöyle diyordur:

"Hadi oradan, sokak köpeği ne olacak"
Sokak köpekleri onları tasmalı olarak oraya buraya sürüklendiğini görünce havlayarak:

"Yaşasın özgürlük" diyordur herhalde.

Ev köpekleri masraflı.

Bir çocuk bakımı kadar para harcanıyordur diye tahmin ediyorum.
Moda oldu son yıllarda evde köpek beslemek.

Otuz kırk yıl önce Avrupa’da modaydı.
Şimdi biz de…

Zaten Avrupa’da, Amerika’da ne görsek kısa bir zaman sonra ülkemizde biz de yapıyor, uyguluyoruz.

Keşke köpeklere gösterdiğimiz ilgi ve alakayı insanlara da gösterebilsek.

Özellikle de büyük kentlerde sokaklarda yaşayan çocuklara...