Mesele sadece futbol değil!

Ezel dizisinin ünlü repliğini bilir misiniz? Hani şu hapishane avlusunda Ömer ve Dayı arasında geçen meşhur replik…

"Niye böyle üzgünsün, çocuk dedim. Böyle baktı, dedi ki, 'Dayı, beni öldürdüler.' Teselli edeyim dedim, 'Burada herkes ya ölmüştür ya da öldürmüştür.' 'Mesele o değil, mesele ölmek değil, Dayı,' dedi. 'Mesele dost bildiğin, en güvendiğin adamın eliyle ölmekmiş.' İşte böyle dedi o çocuk bana."

İşte Bursaspor taraftarının aşkını ve sevgisini her gördüğümde kafamda bu canlanıyor. Tarihi ve kültürüyle yüzyıllarca bir cazibe merkezi olan kadim şehir Bursa’nın ateşli taraftarı…

Her bir zorluğu aşıp ligin devlerine kafa tutup şampiyon olan bir ‘şehir’in takımı! Tatlı bir peri masalının en görkemli yeriydi şampiyonluk! Peki ya sonra?

İşte sonrası meseleye gelmek oluyor, nedir mesele? Mesele takımı çıktığı yerde tutamamak, şehre ve takıma ihanet edenler, mesele taraftarı küstürmek. Mesele neymiş biliyor musunuz? Mesele gerçeklikten uzaklaşmakmış.

Bugün bakıyorum da yıllar sonra birileri meseleyi anlamış. Çözüm aramış ve bulmuş olacak ki, 43.761 taraftar, şampiyonluk zamanındakinden bile daha güçlü bir aşkla stadı doldurdu.

Süper Lig'den uzak olsa da, taraftarlarıyla bu tutkunun en güçlü halini gözler önüne seren yeşil-beyazlılar, tüm Türkiye’deki alt ligler için bir rekor kırarak tarihe adını ikinci kez yazdırmış oldu. Bu sadece bir rakam değil, bir sevdanın dile gelmesi, bir şehrin yeniden ruhunu bulmasıydı.

Bursaspor’un eskiye dönmesi umudu, bir şehrin de yeniden sokaklarını yeşertti. Çocuklar formalarını sırtlarına geçirdi, yollarda bayraklar, dillerde marşlar… Eski Bursa geri geldi.

Büyükten küçüğe herkes elini taşın altına koyarak takımına destek oldu; halk aşkla coşkuyla takımını yeniden bağrına bastı. Şehrin ileri gelenleri, sponsorluklarla, bağışlarla sadakatini gösterdi.

Taraftar "Biz buradayız, asla yalnız yürümeyeceksiniz!" mesajını çok net verdi. Bu atmosfer, Bursaspor'un köklü bir camia olmasının yanında, Bursa şehrinin de yeniden uyanmasını sağladı.

Yeşil-beyaz renklere olan sevginin ligden bağımsız olduğunu sadece bu maça bakarak bile anlayabilirsiniz. 3. Lig’de oynanan bir maçta tam 43.761 taraftar! Bunu sadece bir futbol maçına gelen taraftarlar olarak düşünemeyiz; bu, kalbinin her atışı Bursaspor için olan binlerce yürek demek!

Bursaspor yalnız değil; şehir nefes alıp verdikçe, takımın kalbi de aynı tempoyla atmaya devam edecek gibi görünüyor.

İşte bu yüzden Bursaspor, ne kadar zorluk yaşarsa yaşasın, bir gün yeniden yükselmekle yükümlü.. Çünkü bu şehirde futbol sadece bir oyun değil, hayatın ta kendisi…

Gelelim meseleye; Bursaspor’un aşkına, ateşine bakınca görüyoruz ki mesele sadece bir takımı sevmek değilmiş, mesele sadece bu renklere gönül vermek değilmiş, mesele sadece futbolu sevmek değilmiş; asıl mesele bu kadim şehir Bursa’yı sevmekmiş!