NEREDE O ESKİ BAYRAMLAR?

Her bayram geldiğinde büyüklerimizden duymaya alışık olduğumuz bu klişe sözü artık daha az duymaya başladığımı fark ettim.

Bunun sebebinin değişen kültürel yapıyla beraber bayram anlayışının yerini tatil anlayışına bırakmasının da payı olduğunu düşünüyorum. Fakat bu sefer, bu sözü dini bir bayramda tonton dedelerinizden veya ninelerimizden değil benden duymanızı istiyorum.

Bugün, 19 Mayıs Gençlik ve spor Bayramı’nda geriye dönüp çocukluğumda geçirdiğim bayram coşkusuna, neşesine, kutlamalarına baktığımda ne kadar çok şeyin değişip anlamını yitirdiğini görmek beni çok yaralıyor.

Ellerimizde bayraklar, sabahın erken saatlerinde marşlarla sokaklarda neşe saçarak bayram kutlayan çocuklardan İnternette bayrakla bir paylaşım yaparak geçiştirdiğimiz bu bayram kutlamalarına evirilmek...

Her zaman eleştirerek, gericilik ile suçladığımız ve yahut kendi adıma konuşmak gerekirse suçladığım üst kuşaklara bir özür borcum olduğunu hissettiriyor bana artık bayramlar.

Eski neşesinden, eğlencesinden ve anlamından uzak, monoton ve bir göreve dönüşmüş protokol bayramları…

Atatürk’ün büyük bir coşkuyla gençlere armağan ettiği Gençlik Bayramı’ndan geriye kutlanması gereken bir “bayram” kaldı.

İşte bu yüzden her bayram sabahı,

İstemsizce benim de dilimden aynı sözler dökülüveriyor

"Nerde o eski bayramlar?