Hayata ve Bursa'ya dair!

Merhaba sevgili okurlar! 

Mutlu, huzurlu, harika bir hafta sonu geçirmeyi dileyerek ve umarak başlamak istiyordum yazıma ancak son iki haftadır yaşanan inancımıza yönelik saygısızlıklar ve saldırılar gündemi öyle bir hale getirdi ki dileklerim de, yüreğim de gölgelendi.

21 Ocak’ta başlayan ardından zincirleme reaksiyon gibi saygısızlığın ve iki yüzlülüğün şiddetinin artarak büyüdüğü, kutsal kitabımızın yakılma eyleminden bahsediyorum.

İsveç’te başlayıp Danimarka’da sürdürülen alçaklık, Hollanda’da farklı örgüt gibi görünse de özünde aynı soysuzluğu barındıran gruplarca yırtma eylemine dönüştürüldü.

21 Ocak İsveç, 28 Ocak Danimarka’da aynı alçaklar tarafından yakılan kitabımız 24 Ocak’ta Hollanda’da bu alçakların farklı bir versiyonu tarafından yırtıldı.

Bu durumu fırsat bilen ABD, 27 Ocak’ta vakit kaybetmeden güvenlik uyarısında bulunarak, ülkemizin huzurunu bozma çarklarını döndürmeye başladı. Güvenlik uyarısı üzerine Fransa, Almanya, İngiltere, Hollanda, Belçika, İsviçre, Kanada terör öngörüsüyle konsolosluklarını kapattı.

Rusya’nın, İsveç’in NATO’ya girmesini engellemek için ismini bile zikretmek istemediğim eylemi gerçekleştiren alçağı fonladığı;
yine NATO için bizden destek isteyen İsveç’in bizim kutsal kitabımızın yakılmasında sakınca görmezken, Tevrat’ın yakılmasını kabul etmediği haberleri de yaşanan ikiyüzlülüğün cabası oldu.

Farkında olmalıyız; sahip olduklarımızın değerinin...

Farkında olmalıyız; en ufak bir zafiyet gösterirsek tarihte yaşadığımız tecrübeleri tekrar yaşayabileceğimizin...

Farkında olmalıyız; kutsalımızı kullanarak, kırmızı çizgimiz olan inancımızı, kitabımızı kullanarak bizi kışkırtmaya çalıştıklarının..

Farkında olmalıyız; en ufak bir fırsatı korku imparatorluğuna dönüştürerek bütünlüğümüzü bozmaya çabaladıklarının...

Sanki o soysuzca yapılan eylemlerin uygulayıcısı bizim ülkemizmiş gibi!

Sanki bizim ülkemiz zor sabredilir bu alçaklık karşısında son derece medeni ve akli selim açıklamalar yapmamış gibi!..

Kaldı ki ortak inanca sahip olduğumuz tüm coğrafyalarda aynı medeni tavır sergilenmişken hiçbir aşırılık yaşanmamışken...

Olmayanı oldurma çabası niye?

Biz endişe duyuyoruz. Bu sebeple ülkenizdeki vatandaşlarımızı koruma altına alıyoruz girişimleri niye?

Biz ki sevgiyi, güzelliği, yaşatmayı esas almış bir inancın mensupları, varoluştan bu yana olan tüm inançları kucaklayan bir inancın mensuplarıyız.

İslam; hiçbir inanca saygısızlığı kabul etmeyen, her ne kadar yine farklı radikal gruplarca içeriği saptırılarak insanlık adına acı sonuçlar doğuran katliamlarla dejenere edilmeye çalışılsa da asla sevgisizliği ve vicdansızlığı barındırmayan bir inanıştır.
Her birimizin payına düşen, inancına ve ülkesine sahip çıkmaktır.

Çok üzülerek görüyorum ki gençler arasında yaygın olan inançla ilgili şüpheler benim kuşağıma da bulaşmış durumda.
İnanç insanı yaşama, doğruya, adalete, güzele bağlayan duygudur. Yaşam sona erdiğinde daha güzeline ulaşma umududur. O yüzden dürüstlüğe ve doğruluğa bağlı yaşarız.

“Nereden biliyorsun yaşamdan sonrası olduğunu?” diye soran çok sevdiğim birine “Kalbimle biliyorum” cevabını verdiğimde üzülerek fark ettim ki yaşadığımız zorluklar sorgulamalarımızı arttırıyor.

Bu sorgulamalar da dünyaya getirdiğimiz güzelliklere, çocuklarımıza etki ediyor.

Kelebek etkisi gibi gelen nesiller daha sorgulayıcı ve inançla ilgili şüpheleri olan bir nesil olarak yetişiyor.

Daha çok araştırmalı, daha çok okumalı, izlemeli ve sevgiyi daha çok hissetmeliyiz.

                          * * *

Bu haftaki yazımda size bir de film önerisinde bulunacağım. Lütfen izleyin ama tüm kalbinizle izleyin!

Filmin adı Baraka.

Umarım izledikten sonra benim gibi çözemediğiniz cevap, bulamadığınız bazı sorularınızın cevabını bulursunuz.

Haftaya görüşmek üzere sevgi ile kalın…