Hani nerede aday?

Bu nasıl bir demokratlık arkadaş! Anlayabilmiş değilim... Altı benzemez, demokrasi havarisi kesildi. Bir masa etrafında toplandılar, her şeye karar verdiler. Ama tek bir şey eksik. Ama o da asıl olması gereken; yani Cumhurbaşkanı adayı!

Muhalefet cephesinin Cumhurbaşkanı adayı dışında iktidar olmak için her şeyleri hazır. Bir de adayı bulsalar, 14 Mayıs’ta iktidar olacaklar ama bir türlü aday bulamıyorlar. Daha ancak eski Türk filmlerinde çaldıkları repliklerle birbirlerine ayar vermeye çalışıyorlar.
Kemal Bey meclis konuşmasında rahmetli Cüneyt Arkın’ın efsane “Hınç” filminden bir replik çalmış. Güya 15 Mayıs sabahı İktidarın telefonları acı acı çalacakmış; telefondaki ses “Ben Kemal, geliyorum” diyecekmiş. Kemal Bey, ben de telefon bekliyorum. Hayırlısı ile önce altılı masaya adaylığınızı kabul ettirin, sonra istediğiniz kadar cumhurbaşkanlığı rüyası görebilirsiniz.

YANDAŞ GAZETECİLİK

Yandaş gazetecilik denilince nedense insanın aklına ilk hükümet yanlısı gazeteler ve gazeteciler geliyor ama Türkiye’de artık muhalefet yandaşı gazetecilik yapmak da çok moda.
Aslına bakarsanız biraz üzerine yatsam, değil ülkede dünyada bile en iyi yandaş gazeteyi ben yaparım. Öyle bir haber yazarım ki, siz yandaş olarak okurken ben aslında muhalefet yaparım. Ya da muhalif olarak okuduğunuz haberler aslında yandaşa hizmet eder. Bizdeki yandaşlar işi abartmış durumda, hele hele muhalefet yandaşları artık açıkça yandaş haberle yalan haberi birbirine karıştırmış durumdalar.
Bunca yıllık gazeteci olarak en büyük keyfim gazete okumak ve akşam ana haberi dinlemek. Ama inanın artık ikisini de yapmak istemiyorum. Özellikle muhalif kanalları seyrederken içim bulanıyor.
Yahu her zaman medya taraf olur, zaman zaman bu tarafını gözden geçirir ama bizim muhalif medya gibi olanları ben şimdiye kadar hiç görmedim. Bunlar göz göre göre futbol takımı taraftarı edasıyla gazetecilik yapmaya çalışıyorlar. Hele hele ana haber sunuyorum diye yola çıkan bazıları var ki Allah muhafaza gazeteciliğin ‘G’sinden anlamıyorlar ama ekrandan ona buna boyuna parmak sallıyorlar. Adabıyla haber sunmaları gerekirken, “Benden bu kadar, daha da bu konu hakkında konuşmuyorum” diyorlar veya masadaki bardağı yere atıyorlar. Bunların tamamı futbol yorumcularının taktikleri. Ne kadar kavga ederlerse o kadar rating alıyorlar.
Aslında bilseler ki yandaşlık yerine habere yakın olsalar; hem daha saygın olacaklar hem de daha çok izlenecekler.

BUNU BİLİYOR MUSUNUZ?

CHP Milletvekili Mehmet Bekaroğlu’nun Merhum Menderes’in meşhur sloganına çökme çabası pahalıya mal olmuş. Bekaroğlu, “73 yıl önce rahmetli Menderes tek parti faşizmine karşı Yeter Söz Milletindir” diye tweet atınca, CHP içinde yoğun protestolar yaşanmış. Bekaroğlu slogana çökeyim derken, kendi partisi CHP’ye faşist demiş. Haydi hayırlısı, daha neler göreceğiz bakalım!